Reviews
"Toen we de parkeerplaats van het hotel opreden zei Wendy uit het diepst van haar hart: 'Hier heb ik echt geen zin in'. Voor mij, was het dit weekend erop of eronder. Wel of niet doorgaan met ons huwelijk. Eigenlijk zag ik er geen brood meer in, maar voor het belang van onze jonge kinderen wilde ik nog graag een allerlaatste poging doen. Na het inchecken begon onze eerste sessie, en wat gebeurde: Patrick was meteen tot de kern doorgedrongen. Ik kon eindelijk mijn emoties laten gaan en binnen een uur kwamen de tranen.
De eerste stap was gezet. Wendy kreeg meteen ook ruimte om zichzelf te worden. Tijdens de dagen erna hebben we nog een aantal sessies gehad en al snel groeide we naar elkaar toe op een manier die we eigenlijk nog nooit ervaren hadden, dat je ook op gelijkwaardig niveau met elkaar kunt omgaan. Dat was toch wel erg bijzonder en fijn. Patrick heeft ons geholpen met het inzichtelijk maken van wat nu de kern van ons probleem was.
Na deze 3 dagen begon thuis het echte werk, we zijn onze valkuilen tegengekomen, maar nu naar meer dan een half jaar ervaren we dat we gelijkwaardig zijn geworden. Wendy is en echte VROUW geworden met veel meer zelfvertrouwen en ik ben met beide benen op de grond terecht gekomen en zie ik haar ook veel meer staan als mens die er toe doet. Gek genoeg (of toch niet?) zien we het ook terug in onze kinderen. We hebben nu hele vrolijke kinderen die kunnen genieten van hun jeugd. Het Sjomiweekend is het omkeerpunt in ons leven en huwelijk geworden, wat een cadeau!
"Een beleving, een ervaring waarvan we een tijd geleden niet hadden durven dromen. Er gebeuren zoveel intense processen samen en zeker ook bij ieder voor zich. Met woorden, zonder woorden, altijd met respect en in liefde. Een prachtige draai in onze relatie, opnieuw verkennen en herkennen, in ieder geval weer verstrengeld op dezelfde weg. Ontzettend bedankt."
"Wij hebben meegedaan met een sjomi relatietherapie weekend. Het is nu 3 maanden later en er is echt wat verandert. Het is echt leuker en gezelliger met ons hele gezin geworden ook al zijn er nog wel donkere wolken soms. We hadden ons opgegeven omdat het in het gezin niet goed liep en om zelf meer energie te krijgen. We waren wel sceptisch want wat kan er nou in een weekend veranderen.
Wat dit weekend ons heeft gebracht is boven onze verwachting vooral voor mij. Mijn leven is verandert van overleven naar echt leven. Het is nu zoeken naar waar mijn hart van gaat zingen en dat gaat steeds beter. Ons huwelijk is ook beter geworden en het omgaan met onze kinderen ook voornamelijk door meer plezier en goede regels. We moesten zelf weer de leiding nemen bij de opvoeding en dat was moeilijk om te veranderen maar het is gelukt met Patricks hulp. Het is nu gezelliger en dat vinden de kinderen ook. Door allerlei valkuilen en weerhaken is het nog steeds moeilijk om voldoende energie te hebben. Het is wel beter dan voorheen. Wij denken dat dit weekend goed is voor iedereen die eerlijk naar zichzelf durft te kijken en open staat voor verandering."
"Afgelopen jaar mochten wij Jan, (52) en Marina (51) ons 30-jarig huwelijk vieren. We hebben het echt gevierd, met grote vreugde, opnieuw blij met elkaar en ons huwelijk. De maand ervoor hadden we het therapieweekend in Zwijndrecht gedaan. Het was hard werken! Soms hard in de zin van: confronterend. Dat is de werkwijze van Patrick, confronterend, tegelijk: liefdevol. Zoals in veel huwelijk was ik Marina "de relatieduwer en trekker" en was het in eerste instantie mijn idee en gevoel dat we aan het werk moesten met onze relatie, wilde we echt een feestje kunnen bouwen. Maar ook bij Jan kriebelde het, hij voelde zich beknot in de relatie.
We hebben in het weekend veel over onszelf geleerd, hoe we in het leven staan, de een gericht op "verbondenheid", de ander op "autonomie". Daardoor vormden zich bepaalde patronen. Patronen die zich vasthechten, waardoor we elkaar als het ware gevangen hielden. Wat verstrekkende gevolgen had. Om dit alles te ontdekken was een weekend voldoende! Natuurlijk kost het best moeite die patronen los te maken en te veranderen.
Dit weekend was een enorme aanzet geweest tot die verandering. We hebben nu meer zicht op wie we zijn en waarom we reageren zoals we reageren. En hoe je daarin samen vast kunt zitten en belemmeren, binnen de relatie en ook in je mens-zijn. Maar vooral hebben we geleerd en ervaren hoe je hier uit kunt komen. We zijn nog steeds aan het leren en aan het genieten! Daar gaan we mee door!"
"Wij kwamen in Frankrijk aan als twee eenzame mensen, die elkaar hadden verloren na het vreemdgaan van mijn partner. Jaren van opnieuw proberen, twijfels, verwachtingen, confrontaties, verdriet en boosheid. De liefde was er niet meer in onze relatie, het leek vast te zitten zonder uitzicht op verbetering.
Onze laatste hoop was een therapieweek in Frankrijk, misschien een kleine opening en een laatste kans om de liefde terug te vinden. In die week is er ongeloofelijk veel gebeurd, terug naar de kindertijd, waar ik Elly ontdekte dat de kiem van mijn heftige reacties lagen, het niet waard voelen, liefde moeten verdienen. Geen basisvertrouwen ontwikkeld en daardoor werd het vreemdgaan van Fred een trigger van oud verdriet, het niet genoeg zijn. Ik, Fred leerde te luisteren en meer begrip voor Elly's gevoelens te krijgen. We kregen inzicht en we leerden ze ook te uiten zonder er in verloren te raken. We leerden elkaar echt nodig te hebben om gelukkig te zijn.
Naast de psychotherapie kregen we ook de opdracht om te schilderen. Door het schilderen en dit te bespreken ging ik Fred's innerlijke kant beter zien en begrijpen. Er ging bij mij een deurtje open. Patrick was in het hele proces een geweldige wegwijzer en leermeester. De sessies met daarnaast de prachtige natuur, de ontspanning en de focus maakte voor ons het verschil om eruit te komen. Thuis zijn wij twee mensen die met vol respect voor elkaar de liefde terug hebben gevonden."
"Lieve Patrick,
Bedankt voor alles wat je 'met me' in de therapieweek hebt gedaan. Het is niet in woorden te vatten! Het is een bijzondere ervaring geweest die ik tot op het detail kan navertellen en na beleven....
Ervaar naast onrust ook veel meer rust diep van binnen. Heb mezelf gevonden en geaccepteerd en dat is het grootste kado dat ik in Frankrijk gekregen heb. Ik mag zijn wie ik ben en mijn eigen keuzes maken zonder me te verantwoorden of te verdedigen anders dan naar mezelf. Het komt goed al zal de weg met hobbels zijn bezaaid.
Duizendmaal dank aan jou, je bent een heel bijzonder mens en voel me bevoorrecht dat ik je heb mogen leren kennen. Dank ook aan Mandy, je lieve vrouw die meer voor mij heeft gedaan dan ze zelf beseft."
"Wij hebben de therapieweek in Frankrijk als confronterend, maar ook als bijzonder en dierbaar ervaren. Patrick’s respect en liefde zijn altijd voelbaar geweest. We hebben genoten van zijn energieke en welgemeende gastvrijheid. De uitgebreide ontbijtjes en de koffie met geklopte melk gaven steeds het gevoel dat wij zeer welkom waren. De sessies waren scherp, maar ze maakten mij, Margriet wel duidelijk dat ik andere keuzes kan maken in mijn relatie met Hans en naar mezelf toe. Minder “heks”, meer zacht en liefdevol.
Door de sessies ben ik me bewust geworden van de keus die ik heb om mijn verwachtingen naar Hans toe bij te stellen en sommige los te laten. Ik ben erachter gekomen dat een groot deel van mijn van boosheid en irritaties met mijn eigen verleden te maken heeft. Het is daarmee iets van mijzelf geworden, waar Hans niet primair verantwoordelijk voor is. Dit geeft lucht in onze relatie en ik zal zelf aan de slag moeten gaan met dit stuk uit mijn verleden. Dit proces gaat nog een mensenleeftijd mee, maar dat ik me ervan bewust ben helpt mij om mijn valkuil te herkennen en hier iets mee te doen. Dit geeft mij een nieuw en werkbaar perspectief.
We hebben ook in de week geschilderd en dat heeft echt een bijdrage aan de verwerking gegeven. Ons laatste en meest dierbare schilderij, waarbij onze relatie zo duidelijk uit de verf kwam, krijgt een mooie plek. We kunnen er samen om lachen en dat is heel bijzonder."
"Ons huwelijk stond behoorlijk onder spanning. We wilden na ruim 30 jaar met elkaar door maar we wisten niet meer hoe . Er was teveel gebeurd dat te weinig een plaats had gekregen. We melden ons eerst aan voor een weekend in Zwijndrecht. Patrick voerde intensieve gesprekken met ons. Op een hele deskundige, warme en niet bedreigende of beschuldigende manier. Maar confronterend was het wel. En hoopgevend! Met duidingen vanuit het verleden en vragen voor de toekomst.
Vrij snel daarna besloten we ons aan te melden voor een therapieweek in Frankrijk. Intensieve gesprekken en verwerkingsopdrachten werden afgewisseld door heerlijk boeiende kook- workshops. Dit alles in een bijzonder aangename omgeving waar je bovendien ook nog eens de gelegenheid had om te schilderen.
We zijn met nieuwe energie voor elkaar maar ook voor onszelf teruggekomen. Het voelt een beetje alsof we opnieuw getrouwd zijn, een nieuwe start. Het schilderij dat we samen gemaakt hebben hangt in onze woonkamer als bijzonder aandenken van het proces waar we doorheen gegaan zijn. Wij vinden het mooi gelukt! We zijn dankbaar dat Patrick dat zo bij ons heeft losgemaakt."
"Vanwege een burn-out kwam ik ziek thuis te zitten. Via mijn werkgever kwam Patrick op mijn pad. Een groot geluk! In de loop van diverse gesprekken hielp hij mij tot rust te kunnen komen en eigen wegen te ontdekken. Ik leerde hoe ik me op geheel eigen wijze het beste kon ontspannen. Ik leerde inzien hoe ik realistisch, relativerend, eerlijk en voor mezelf opkomend met situaties kon omgaan (ik dacht nogal eens voor een ander, nam verantwoordelijkheden van anderen op me, en durfde vaak niet mijn eigen hart en keuzes te volgen).
Zo ontdekte ik ook langzaam maar zeker wat ík wilde, wat ík voelde, wat ík verlangde. Allemaal dingen die onder een dikke laag van zelfbescherming verstopt zaten. Door de gesprekken en belangrijke lessen die ik daarin leerde, ben ik dichter bij mezelf gekomen. Ik sta nu anders in het leven en heb daardoor een aantal belangrijke keuzes durven maken en stappen durven zetten. Niet alleen op terreinen die mijn werk aangaan, maar ook in privé-situaties. Soms voelt dat nog beangstigend, maar dat is een groeiproces; de daden zijn er in ieder geval wel. Mijn denken en handelen is gezonder geworden.
Ik heb veel meer vertrouwen in mezelf gekregen. Dit ging niet altijd even makkelijk. Maar Patrick heeft in de verwezenlijking daarvan een onmisbare rol gespeeld. Doortastend, oprecht, direct, met kennis van zaken en altijd meelevend en invoelend hield hij mij steeds weer een spiegel voor. En dat heeft gewerkt!"
"Het is alweer bijna een jaar geleden dat mijn – toenmalige – man en ik een relatietherapieweekend bij jou hebben gehad. Ik heb toen met veel moeite het besluit genomen te gaan scheiden. Het besluit nemen is één ding, uitvoeren is een tweede. Zeker omdat wij samen een kind hebben, kon ik niet gelijk weg en hebben we nog even het spel doorgespeeld. In de kerstvakantie hebben we het onze zoon verteld en eind februari, in de voorjaarsvakantie zijn mijn zoon en ik verhuisd naar mijn nieuwe appartement.
Nu, een jaar later, kan ik met trots terugkijken op mijn besluit. Sinds ik in mijn eigen appartement woon, ben ik helemaal opgebloeid. Ik voel – en ben – zielsgelukkig. Geen seconde heb ik spijt van de beslissing weg te gaan. Ik loop dag in dag uit met een glimlach op mijn gezicht en heb het gevoel de hele wereld aan te kunnen. Het mooie is dat alles ook elke keer goed gaat. Alle puzzelstukjes vallen langzaamaan op hun plek. Er groeit nu zelfs, zeer spontaan, een klavertje vier op mijn balkon! Ik ben niet bijgelovig, maar het geeft me wel een goed, positief gevoel.
Hoe moeilijk het ook was voor mijn zoon, ook voor hem is het goed uitgepakt. Hij is een stuk rustiger geworden, zijn woedeaanvallen zijn sterk verminderd en het spelen met andere kinderen gaat steeds beter. Ik heb een goede school voor hem gevonden, waar veel aandacht wordt gegeven aan zijn persoonlijke behoeften. Daarom wil ik je, alhoewel pas een jaar na dato, ontzettend bedanken voor alle gesprekken die mij hebben geholpen deze beslissing te nemen! Nogmaals dus, ontzettend, ontzettend, ontzettend bedankt!"
"Al vele therapieen zijn mijn leven doorkruist. Van gewone psychotherapie tot schematherapie en mindfullness. Ik ben er een stuk van opgeknapt. Voel me niet meer depressief. Geniet van het leven en toch heb ik steeds het gevoel dat ik me op glad ijs begeef. Alsof er niet veel nodig is om alle verworven zekerheden omver te laten gooien. het gevoel dat er nog steeds ergens diep van binnen een groot zwart gat zit. Patrick beweert dat ik nooit echt door "het hele proces" ben geweest en dat mijn gebrek aan zelfvertrouwen, al mijn twijfels over mijn familie en kinderen allemaal voortkomen uit het niet goed met mijn verleden te hebben gedeald? En al die therapieen dan? Die grepen stuk voor stuk naar de valkuilen uit mij verleden? Moeten die overboord?
Patrick overtuigt me ervan dat alle therapieen hebben geholpen om het leven weer aan te kunnen, maar ook dat er onder dat zelfhulpvraagje nog veel verdriet en woede zit uit het verleden. En ook verlangens die toen te weinig zijn gehoord, waardoor ik nog steeds onredelijke eisen stel aan mijn patner. Zoals onvoorwaardelijke liefde en aandacht, maar....mijn partner is niet primair verantwoordelijk voor de pijn die mij als kind is aangedaan en ik ben geen kind meer dat onredelijke eisen kan blijven stellen. En dan zitten we een paar weken later in Frankrijk in een parchtig kasteeltje. Iedere ochtend therapie en 's midddags verwerkingsopdrachten die kunnen varieren van schilderen (emoties) tot het sprokkelen van oude brokstukken (pijn).
Na enkele dagen voel en merk ik dat ik anders denk en voel. Maar....hoe heb je het aangepaklt? Ik weet nog dat je me wilde laten kijken naar mijn verleden, maar toen voelde ik een enorme knoop in mijn buik en een druk op mijn borst. Ik kreeg het benauwd. Je loodste me door mijn verleden heen en liet me op zoek gaan naar mogelijkheden om mijn pijn te accepteren en te aanvaarden. Je liet me letterlijk in alle hoeken van de kamer staan op zoek naar...mezelf. je vertelt me wat er is gebeurt, wat jij ziet dat ik aan het doen ben, wat de missie van mijn leven was. Missie?? Ja, zeg je, je hele leven had je maar een ding voor ogen: aan de wereld laten zien dat je niemand nodig hebt. Dat kost een energie! Het is tijd voor een nieuwe missie! Die zich richt op anderen waarmee je je kunt verbinden! Dat levert nieuwe en andere energie op en innerlijke rust en vrede.
Op de laatste sessiedag mag ik mijn oude en nieuwe missie uitbeelden op doek. Wat een verschil! Heb ik dat geschilderd? Jij kunt ook je enthousiasme niet verbergen. De boodschap is binnengekomen. Ik weet wat me de komende jaren te doen staat! Dank je wel Patrick."